سفر و تدارکات آن - 1

با سلام

با توجه به اینکه مدت زمان فصل گرما در مونترال محدود هست (البته بماند که سالی که گذشت از زمستان خیلی سردی که شنیده بودیم خبری نبود) فعالیتها و سرگرمیهای زیادی میشه پیدا کرد. فستیوالهای مختلف ، سرگرمیهای متنوع در پارکها، ورزشهای گوناگون در مجموعه های ورزشی. خلاصه برای هر رده سنی اوقات فراغت زیاده فقط کافیه زمانبندی درستی انجام بشه. خوشبختانه اطلاع رسانی در روزنامه ها و سایتها هم بخوبی انجام میشه و از یک ماه قبل برنامه ها و زمانبندیها اعلام میشه.

سال گذشته بخاطر آشنا شدن با مونترال و ثبات زندگی ترجیح دادیم از مونترال خارج نشیم و بیشتر برنامه ها وسرگرمیهای داخل شهر و ببینیم که خیلی هم خوب بود. اما امسال چون گواهینامه رانندگی گرفته بودم برنامه ریزی کردیم که به شهرهای اطراف و جاهای دیدنی بیرون مونترال بریم. اجاره ماشین و هتل به سادگی از طریق سایتها امکان پذیر. البته اوایل خیلی با احتیاط اینکار و میکردم چون تجربه اولم بود اما کم کم دیگه چم و خم کار دستم اومد.

برای اجاره ماشین تقریبا بیشتر سایتهای اجاره ماشین و چک میکردم تا ببینم کدام شرکت نرخش پایینتره. مسئله ای که وجود داره اینه که مبلغ اجاره یک یا چند روز که در سایتها اعلام میشه به نظر پایین هست اما بعد از اینکه خدمات و سرویس به اون اضافه میشه میبینی نرخ اون شرکتی که فکر میکردیم پایینه بیشتر میشد. دیگه اینکه فهمیدم شرکتها در جاهای مختلف شهر نمایندگی دارند ولی نرخ نمایندگی مستقر در فرودگاه از همه پایینتره. میشه مراجعه کنیم به نمایندگی مستقر در فرودگاه و ماشین و تحویل بگیریم ولی برای پس دادن ماشین میشه به نمایندگی نزدیک محل زندگی مراجعه کرد. خدماتی که باعث کم و زیاد شدن مبلغ اجاره ماشینها میشه مثل نامحدود بودن مقدار کیلومتر مصرفی هست که خب اگر کسی بخواد راه خیلی دور بره میصرفه که کیلومتر نامحدود بگیره همچنین و گرفتن جی پی اس رایگان. زمان تحویل بنزین پر تحویل میگیریم و زمان پس دادن هم بنزین پر تحویل میدیم. یکی از شگردهای این شرکتها بیمه ماشین هست. اگر کسی ویزا کارت گلد یا نقره ای داشته باشه لزومی به گرفتن بیمه ماشین نداره. اگر کسی این و ندونه نماینده شرکت هم چیزی نمیگه و آدم فکر میکنه برای احتیاط و آرامش خاطر بهتره بیمه هم از شرکت گرفت که خب مبلغ اجاره ماشین بیشتر میشه. دفعه اول من اینکار و کردم چون نمیدونستم که ویزا کارت گلد بیمه ماشینهای اجاره ای و پوشش میده و اگر این کارتها رو نداشته باشی شرکت اصلا ماشین تحویل نمیده چون حتما بایستی بیمه داشته باشید. خدمات دیگه ای هم بهتون پیشنهاد میدن مثل اگر ماشین خراب شد تعمیرکار سیار بدون گرفتن هزینه کار ماشین انجام میده و اگر تعمیر ماشین طول بکشه ماشین جایگزین بهتون میدن که خب با توجه به اینکه اکثر ماشینها مدل ۲۰۱۲ و جدید هستند درصد خرابی آنها خیلی کمه. مثلا دفعه اول من شورلت ۲۰۱۲ گرفتم که ۲۰۰ کیلومتر بیشتر راه نرفته بود. اگر بچه دار باشیم مثل من خب بایستی حتما صندلی بچه داشته باشیم که این شرکتها روزانه اجاره میدن که ما چون برنامه ریزی چند سفر و کرده بودیم رفتیم از فروشگاه صندلی بچه خریدیم. خلاصه با دونستن این پارامترها میشه ماشین با مبلغ مناسب کرایه کرد.

در مورد اجاره هتل هم در پست بعدی میگم

فرانسه بهتر است یا انگلیسی؟

با سلام

وقتی پرونده مهاجرتمون و واسه کبک باز کردیم تمام فکر و ذکرمون این بود که زبان فرانسه بخونیم واسه مصاحبه. بعد از قبولی در مصاحبه دیگه نمیدونستیم انگلیسی و تقویت کنیم یا فرانسه؟ دیدگاهها و پیشنهادها هم متفاوت بود. خلاصه اینکه تمرکز کردیم روی زبان فرانسه چون میدونستیم زبان اول کبک فرانسه هست البته با توجه به شرایط زندگی و طولانی شدن پروسه مهاجرت خیلی قوی عمل نکردیم تا این شد که رسیدیم مونترال.

برای خرید و انجام امور روزانه و حتی کارهای مهاجرت به هر کجا که میرفتیم اکثریت با دو زبان حرف میزدند پس تا اینجا خیلی مهم نبود که هر دو زبان قوی باشه هرکسی یک زبان و میتونست حرف بزنه کارش انجام میشد. مزیت دیگه ای هم در مونترال هست اینه که برای ادامه تحصیل هم کالج و هم دانشگاههای انگلیسی زبان و هم فرانسه زبان وجود داره. مدارس و مهدکودکهای دولتی و خصوصی زبان اولشون فرانسه هست و انگلیسی به عنوان زبان دوم تدریس میشه. اما در بعضی از مناطق که جمعیت مردم انگلیسی زبان بیشتره این مسئله برعکسه. (مثل منطقه westmount).

برای کار پیدا کردن هم هر چی آگهیهای استخدام و نگاه میکنیم در مورد زبان مینویسند که ۲ زبان بودن الزامیه (هم فرانسه هم انگلیسی). ولی از دوستان شنیدم که بعضی از شرکتها بخصوص آمریکایی فقط برای ورود و چون دولت اجبار کرده زبان فرانسه و در حد مبتدی هم باشید قبول میکنند و وقتی مشغول کار شدید دیگه انگلیسی میشه زبان اول. ولی در موسسات و شرکتها و اداراتی که مستقیم با مشتری در ارتباط باشیم حتما ۲ زبان انگلیسی و فرانسه لازمه ( هم مکالمه هم نوشتن)

خلاصه اینکه اینجا دوستانی و میشناسم که با همون زبان انگلیسی که تقویت کردند مشغول کار یا تحصیل هستند و هیچ مشکلی هم ندارند.

به نظر من بعد از مصاحبه برای قبولی در پروسه کبک بهتره که زبان انگلیسی تقویت بشه چون ابنجا میشه از کلاسهای تمام وقت که دولت پول هم بابتش میده و یا از کلاسهای پاره وقت که رایگان هست استفاده کرد و زبان فرانسه هم تقویت بشه. به هر حال اگر کسی نتونست در مونترال موندنی بشه به هر دلیلی مثل پیدا نکردن کار یا نپسندیدن زندگی ، دونستن زبان فرانسه علاوه بر زبان انگلیسی برای پیدا کردن کار در استانهای دیگه یک امتیاز خوب محسوب میشه.

کلاسهای رایگان انگلیسی در مونترال وجود نداره ( تا الان که من نشنیدم). مدارس ، کالجها و دانشگاهها این کلاسها را برگزار میکنند. اگر به عنوان دانشجوی زبان در دانشگاه ادامه تحصیل بدید میشه از وام و بورس استفاده کرد البته نه در همه دانشگاهها.

تا بعد

زندگی در مونترال - کار یا درس

با سلام

خب خوشبختانه زمان فراهم شد که بیام بنویسم. بعد از این مدت نمیدونم از کجا شروع کنم؟ اما فکر کنم اولویت با بچه هایی هست که ایران هستند و در حال مهاجرت به اینور دنیا.

مطالبی که مینویسم فقط و فقط نظر شخصی و تجربه خودم هست و نمیتوان جمع بندی کلی کرد چون زندگی، اخلاق و برنامه هر کسی با کس دیگر فرق میکنه. من فقط چیزهایی که شنیدم و دیدم و مینویسم.

بزرگترین دغدغه هر مهاجر وقتی از کشورش خارج میشه تامین هزینه های زندگی هست. در کانادا هم برای رفع این معضل راههای مختلفی وجود داره که هر کسی بستگی به برنامه ریزی کرده و یا براساس شرایط جبری و بدون اختیار یکی از این راهها رو انتخاب میکنه. اغلب کساییکه تجربه و سابقه کاری بالا در ایران دارند بیشتر بدنبال پیدا کردن کار در زمینه کاری خودشون هستند که خود این هم داستانیه برای خودش. چون هر رشته تحصیلی مسائل خودشو داره. تا جایی که دیدم و شنیدم وضع برای کساییکه تو زمینه کامپیوتر سابقه کاری و تخصصی دارند بهتر هست. متاسفانه بچه های رشته شیمی که جز رشته دیمند هم هستند به جرات میتونم بگم در مونترال به سختی کار در زمینه رشته خودشون پیدا میکنند. و باز هم متاسفانه اکثرا به فکر کاری عادی مشغول میشند. به این بچه های توصیه میشه که به استانهای دیگر مراجعه کنند که اوضاع کار بهتره مثل استان انتاریو بخصوص شهر تورنتو. برای بچه های مهندسی مکانیک و مهندسی نفت و پتروشیمی و از این قبیل شهر کلگری خیلی خیلی توصیه میشه و کار سریعتر پیدا میشه حتی با سابقه کار پایین.

یکی دیگه از راههای پیدا کردن کار در زمینه تخصصی هر رشته شرکت در دوره های کوتاه مدت(یکساله) در کالجها یا مدارس هست. که هم کار آموزی داره و هم مدرک کانادایی میشه گرفت. اینجا داشتن سابقه کار کانادایی حتی در حد کاراموزی یا کارهای داوطلبانه خیلی امتیاز داره یا اینکه مدرک کانادایی داشته باشیم.

ادامه تحصیل و گرفتن وام و بورس با توجه به نوع رشته و نوع مدرک در دانشگاهها و کالجها امکان پذیره و تا حدودی میتوان هزینه زندگی و تامین کرد. البته بستگی به شرایط هر کسی وام و بورس فرق میکنه، افراد مجرد، زوج یا خانواده هایی که دارای بچه هستند و هم اینکه دوره تمام وقت یا نیمه وقت باشه.

البته این نکته هم هست که کساییکه فوق لیسانس دارند و میخواهند در مقطع دکتری ادامه تحصیل بدند کمی به سختی پذیرش میگیرند و کساییکه میخواهند در مقطع فوق لیسانس شرکت کنند با توجه به نوع دوره که نیاز به گرفتن استاد باشه کمی گرفتن پذیرش سختتر میشه.

در مونترال برای کار درسازمانها و ادارات دولتی حتما نیاز به دانستن زبان فرانسه هست اما شرکتهای خصوصی و حتی بزرگ شرط لازم و کافی نیست با زبان انگلیسی هم میتوان وارد شد. ولی در اکثریت آگهیهای استخدام دونستن دو زبان فرانسه و انگیسی را الزامی قید میکنند.

امیدوارم که تونسته باشم مطالب و درست بگم.

بقیه بماند پست بعدی

وقت بخیر

چرا اینجوری شد؟

سلام به همه دوستان

نمیدونم چرا اینجوری شده یا شدم که فرصت نمیشه بیام اینجا ۲ کلام حرف بزنم که عین قبل چندنفری بتونن استفاده ببرند از تجربیات کوچکی که در این مدت داشتم. قبل از اومدن چه پر از هیجان وبلاگمو بروز میکردم و از ریز و درشت برنامه ها مینوشتم. شاید بگید این هم رفت و جو گیر شد و دیگه فراموش کرد همه چیو. من که حرفی واسه دفاع ندارم بزنم پس سرمو میندازم پایین و سرخ میشم از خجالت. اما دلم همیشه اینجاست و اینکه خیلیها به من لطف داشتند و دارند. خیلی از خوانندگان وبلاگمو اینجا دیدم که خودم نمیدونستم وبلاگمو میخونند!! و کلی منو شرمنده کردند. الان شدیم دوستان خوب هم. واقعا دنیا چه کوچیکه اصلا فکر نمیکردم روزی که این وبلاگ و شروع کنم روزی با خوانندگانش از نزدیک آشنا و دوست بشم ولی شد.

نمیخوام قول الکی بدم ولی سعی میکنم بیام و بنویسم حتی ۲ جمله. تو سرم خیلی حرفها هست که بزنم که شاید برای بعضیها مفید باشه. فقط یک همت و یک انرژی لازمه.

در ضمن از دوستانی که سوال کرده بودند در این مدت و نتونستم جواب بدم خیلی عذر میخوام. اولویت با اونها خواهد بود.

همیشه سلامت و پیروز باشید.

یکسال بعد ....

سلام

هر چی فکر میکنم نمیدونم چی شد که دیگه نشد بیان اینجا ومطالب و بروز بکنم.؟!! اما از دور و نزدیک خیلی از دوستان ابراز ارادت کردند نسبت به وبلاگم. خیلی خوشحالم که اطلاعاتم واسه دیگران مفید بوده. فکرشو اصلا نمیکردم.

انشاله عمری باشه ادامه خواهم داد.

درضمن یکسال از ورود ما به مونترال گذشت.

در اسرع وقت به سوالات دوستان که پست گذاشتند جواب میدم با اینکه خیلی تاخیر دارم.

الان همش اینجوریم در مقابل دوستان :(

نمای شهر مونترال (قسمت سوم)

سلام به همه دوستان عزیز که همیشه اظهار لطفت داشتند به این حقیر

عذرخواهی میکنم بخاطر تاخیر در نوشتن پست جدید و امیدوارم که زمان نوشتن پست بعدی طولانی نشه.

از اینکه مطالب وبلاگ برای بعضی از دوستان مثمر ثمر هست خیلی خوشحالم و همین برای من خیلی ارزشمند هست.

انقدر این پست دیر شد که خودم هم یادم نیست تا کجا از مونترال نوشتم ولی سعی میکنم مواردی که مفید هست و بگم و خدا کنه که تکراری نباشه و چیزی هم از قلم نیفته.

در مورد اجاره آپارتمان خیلیها سوال کردند. تو این مدت چیزهایی که تجربه کردم این بوده که ساختمانهای بلند اغلب توسط شرکتها اداره میشه و اجاره دادنش هم دست خودشونه. خوبی این آپارتمانها اینه که اکثرا تمیز و نقاشی شده تحویل داده میشه و بعضا وسایل آشپزخانه مثل گاز و یخچال و یا وان حمام و توالت فرنگی هم عوض میشه. و در مبلغ بعضی از اجاره ها برق و آب گرم و گرمایش هم لحاظ میشه. اجاره پارکینگ جداست. هر چی به طبقات بالاتر برید مبلغ اجاره بیشتر میشه. بعضی از آپارتمانها هم امکانات بیشتری دارند مثل استخر، تلویزیون کابلی، اینترنت و ... مساحت خونه های هم ردیف عین هم نیست یعنی خانه سه و یک دوم که یک اتاق خواب جداگانه داره در آپارتمانهای مختلف فرق دارند. در مرکز شهر مساحتها کوچیک ولی کمی دورتر از مرکز شهر مساحتها بزرگتر و دارای کمدهای بیشتر و با همان مبلغ اجاره. اکثر آشپزخانه ها کوچیک هستند و ممکن فقط یک نفر بتونه توش بره. به هر حال برای اجاره خانه بایستی محله ها و آپارتمانهای زیادی و دید تا یکی باب طبع پیدا بشه. ما که تا حالا یک خونه همه چیز تمام ندیدیم. اگر هم دیدیم یا از مترو دور بوده یا گران بوده یا محلش خوب نبوده. اما به هر حال پیدا میشه. پیدا کردن خونه ای که باب سلیقه باشه خیلی مهمه چون محل آرامش و زندگی کردنه. بخصوص در زمستان که بیشتر در منزل وقت میگذرونیم.

محله هایی که شنیدیم خوبه و ایرانیها میپسندند NDG و کوت دونژ، وس مونت، کوت سنت لوک، لانگوی. مرکز شهر هم محاسن و معایب خودشو داره. به هر حال پیدا کردن خونه سلیقه ای هست.

اگر در مورد خونه و محله ها سوالی بود یا مطلبی به ذهنم رسید مینویسم.

در مورد مهد کودک هم ما نتونستیم دولتی پیدا کنیم حتی تو سایتش هم ثبت نام کردیم خبری نشد بعدش فهمیدیم مهد کودک خصوصی بگذاریم دولت 75 درصدشو بر میگردونه اگر دانشجو باشید یا کار کنید. این شد که دنبال مهد کودک خصوصی گشتیم. اینجا در منازل هم بچه ها رو نگهداری میکنند که خب با زیاد خوشمون نیومد چون خیلی شبیه مهد کودک و امکانتی که داره نبودند و ما میخواستیم مکانش برای سانی جذاب باشه. نزدیک بودن مهد به خونه خیلی مهمه چون زمانیکه بریم سر کار یا درس بخونیم وقتمون صرف ایاب و ذهاب مهد کودک نمیشه. اکثر بچه های ایرانی اوایل ورود به مهد بی قراری و گریه میکنند ولی از هفته دوم به بعد بهتر میشند هر چی سن بچه پایینتر باشه زودتر با مهد سازگار میشه. به هر حال ندونستن زبان سخته. مهدهای اینجا اکثرا دو زبانه هستند انگلیسی و فرانسه.  برای گرفتن کمک هزینه از دولت برگه های مخصوص از مهد گرفته میشه و به اداره revenu میبریم و مدارک لازم و تحویل میدیم در صورت قبول کردن از روز اول که بچه به مهد رفته پولش واریز میشه و بعد بصورت ماهیانه.

در آخر هم بگم کارت پی آر ما هم دقیقا سر 2 ماه ارسال شد و الان منتظر کارتهای بیمه درمانی هستیم که هنوز نیومده ولی از اول ماه اگوست تحت بیمه هستیم.

تشکر و پوزش

سلام به همه دوستان خوب و عزیز

اول از همه بابت اظهار لطف همه دوستان تشکر کنم از اینکه وبلاگ منو میخونند و مورد استفاده اونها هست. من فقط تجارب و اطلاعاتی که از نظر شخصی خودم بدست میارم مینویسم.

دوم عذر خواهی بابت دیر جواب دادن به سوالهای عزیزان و نوشتن پست جدید که بخاطر کمبود زمان میسر نشد. برای همین جواب سوال و راهنمایی عزیزانی که کامنت گذاشتند و میدم و در فرصتی نزدیک پست جدید مینویسم.

با تشکر

نمای شهری مونترال (قسمت دوم)

با سلام به دوستان عزیز

قبل از هر چیز بگم که دیروز اول جولای روز ملی کانادا بود که در old montreal از صبح تا شب مراسمهای مختلف بود که جاتون خالی ما رفتیم که بیشتر بچه ها حال کردند و سانی هم کلی خوش گذروند اما از بس که شلوغ بود و توریست هم الان زیاده بیشتر وسایل بازی صف طولانی داشت. بیشتر بازیها هم رایگان بود.

فکر میکردم اکثر مطالب و در پست قبلی گفته باشم اما دیدم یکسری مطالب مونده که این پست و 2 قسمت کردم که اگر باز اطلاعاتی جا موند در پست بعدی خواهم گفت.

در مورد خرید لوازم منزل و سایر مایحتاج گفتم که کدام فروشگاهها عرضه میکنند. چیزی که بایستی حتما در نظر داشته باشید اینه که برای خرید لوازم بزرگ عجله نکنید و سعی کنید گوش به زنگ روزهای حراج فروشگاههای باشید حتی پوشاک و مواد غذایی با تاریخ مصرف طولانی. اکثر فروشگاهها سایت اینترنت دارند و اجناس حراجیشونو معرفی میکنند یا اینکه در قسمت ورودی فروشگاه مجله هاشون وجود داره که قیمت اجناس حراجیشون و نوشتن. در بعضی مناطق این مجله های فروشگاهها به درب منازل نیز ارسال میشه. در مورد خرید مایحتاج روزانه پس چند بار خرید از چند فروشگاه خودتون متوجه میشید که کدام جنس در کدام فروشگاه مناسبتره. مثل میوه، سبزیجات، فراورده های گوشتی و لبنیات، لوازم بهداشتی.  شیر و نان شامل مالیات نمیشند. مثلا ما صابون مایع دستشویی و از فروشگاه jean coto خریدیم 5 دلار با مالیاتش اما همون صابون و فروشگاه maxi حراج کرده بود 3 دلار با مالیات و super cهم 4 دلار با مالیات.

در ایستگاه Lionel-Groulx یک بازارچه هست به نام Atwater که داخل خیابون Atwater هست اما یک ایستگاه بعد از ایستگاه متروی Atwater هست. کشاورزها محصولات خودشون و اونجا عرضه میکنند و خیلی تمیز و خوب و با کیفیت هست. نانوایی و شیرینی فروشی و قصابی هم اونجا هست و یک قسمت هم گل فروشیه. کلا بازار خوبیه و ما خیلی خوشمون اومد. نرخشون هم خوبه و اینکه محصولات طبیعی هست و هورمونی نیست. یکی از مسائلی که زمان خرید مواد غذایی بایستی دقت کرد اینه که هورمونی نباشند. روی اجناس حتما این مسئله قید شده. از نظر قیمتی هم فکر کنم زیاد فرقی با هم ندارند.

در ایستگاههای مترو 2 روزنامه هر روز صبح به غیر از ایام تعطیل بصورت رایگان عرضه میشه. یکی بنام 24 و دیگری به نام مترو. فروشگاههایی که اجناسشون و حراج کردند در این روزنامه ها آگهی میدهند و خیلی کمک برای خرید لوازم هستند. اوایل که هنوز کار و کلاسی نداریم خوبه که به این فروشگاهها سر بزنیم و فقط دنبال فروشگاههای اسم و رسم دار نباشیم. مثلا ما یکسری از لوازم منزلمون و از یکی از همین فروشگاهها خریدیم که مالیات و ارسال جنسش رایگان بود و در ضمن وسایل و هم حراج کرده بود. کیفیت جنسهاشون هم از فروشگاههای بنام کمتر نیست. حتی بهتر هم میشه تخفیف گرفت. 

دیگه اینکه در روزنامه هایی که گفتم دانشگاهها و کالجها دوره هایی که برگزار میکنند آگهی میدهند و جایی هم مراسم و جشنی باشه در این روزنامه ها اعلام میشه.

چند مجله ایرانی هست مثل هفته و پیوند که شامل خبر، مراسمها، برنامه های سرگرمی و آگهیهای مختلف در اونجا چاپ میشه و در مونترال رایگان هستند و در فروشگاههای ایرانی و عربی عرضه میشوند.

در مورد تهیه خط تلفن بگم که اینجا چند اپراتور وجود داره که هر کدام تعرفه و سرویسهای مخصوص خودشون و دارند. اپراتورهایی مثل bell, virgin, chatr, ragers; telus, public mobile, fidoو ... اینجا عین ایران نیست که خودتون گوشی انتخاب کنید و بعدش برید سیم کارت بخرید. بلکه گوشیها متعلق به یکی از این شرکتها هست و لاک شده هستند. پکیجها هم مختلف هستند مثلا زنگ زدن و زنگ خوردن یا ارسال و دریافت پیامک یا آی دی کالر یا ویس میل و ... هر کدام نرخ ماهانه دارند. بعضیها هم روی گوشی اینترنت میدند. بعضیها گوشی رایگان میدهند اما 1 تا 3 سال قرارداد میبدند که  اگر کنسل کنید مابه تفاوت پول گوشی و میگیرند یا اینکه بعد از 3 سال گوشی مال خودتون میشه. من خودم از ایران گوشی موبایلم و آوردم که توصیه میکنم هر کسی میتونه بیاره. البته ممکنه گوشی با بعضی اپراتورها همخونی نداشته باشه برای همین اول سریال گوشیو چک میکنند اگر سازگاری داشت دیگه نیاز به گوشی نیست. مثلا من از chatr سیم کارت گرفتم که ماهانه 25 دلار میدم که با مالباتش میشه 29 دلار. زنگ زدن و زنگ خوردن رایگان، ارسال پیامک تا 50تا و دریافت پیامک رایگان، آی دی کالر رایگان ولی وویس میل 10 دلار که انتخابی بود. گوشی خودم هم سازگار بود. از هر جا هم تماس بگیرند حتی ایران رایگانه برای من. ولی اگر بخوام به شهرهای دیگه کانادا تلفن کنم شارژ میشم. یا اینکه از اپراتور virgin که گوشی htc رایگان 3 ساله میداد و همین گزینه ها رو داشت و ماهی 35 دلار میشد میبایستی حتما اینترنتشو هم که روی گوشی میداد میگرفتم که بابت اون هم حداقل 25 دلار میگرفت. دیگه اینکه برای بعضی از اپراتورهای دیگه مدت زمان مکالمه در طول هفته و در طول روز محدوده و در ماه مثلا 200 دقیقه رایگانه که میشه زنگ زد یا بهتون زنگ بزنند و 2 روز شنبه و یکشنبه کلا رایگانه. خلاصه بایستی هر کس بدونه تلفن همراه برای چی میخواد و کدام پکیج بکارش میاد.

در مورد اجاره تلویزیون کابلی و اینترنت یادم بشه پست بعدی بنویسم

نمای شهری مونترال (قسمت اول)

با سلام به دوستان خوب و عزیز در این پست میخوام اطلاعاتی که در مورد وضعیت مونترال کسب کردم بنویسم.

دانشگاههای مونترال، مک گیل ، یوکم، کنکوردیا و کالجهای داسون، مونترال در مرکز شهر مونترال قرار دارند و بیشتر ادارات نیز در این منطقه هستند. مراکز خرید مثل مواد غذایی ، لوازم منزل، پوشاک در همه مناطق مونترال وجود داره و فروشگاههای معتبر مانند کانادین تایر، وال کارت، بریکز، سامی فروت، فیوچر شاپ، سیرز، زلر، سوپر سی، آی جی آ، دولاراما، وینرز، مکسی، در همه نقاط پرتردد شهر شعبه دارند. در بعضی از ایستگاههای مترو مراکز خرید و فروشگاههایی که نام بردم وجود دارند و خوبیش اینه که در زمستان نیازی نیست از مترو خارج شد برای خرید مایحتاج. ایستگاههای مانند : Atwater, McGil   فروشگاه ایکیا که مربوط به لوازم منزل هست یک شعبه داره که از طریق مترو و اتوبوس میشه به اونجا تردد کرد.

فروشگاههای مثل jean coto, privigo, super c, pharma prix بیشتر لوازم بهداشتی و مواد خوراکی عرضه میکنند که هر کدام یکسری از اجناسشون ارزونتر از دیگری هست.

فروشگاه دولاراما همه جور لوازمی داره که حداکثر 2 دلار هست. اگه فرصت گشتن باشه لوازم خوب و با کیفیت میشه پیدا کرد. وگرنه همه اجناس کیفیت خوبی نداره.

فروشگاههایی مثل سامی فروت که در سه نقطه شهر شعبه داره و PA که فقط در مرکز شهر هست میوه و سبزیجات ارزونتری دارند و همین طور مواد گوشتی، لبنیات و غله جات.

فروشگاه اخوان که یک فروشگاه ایرانی هست 2 نمایندگی داره که یکیش در خیابان شربروک قرار داره و اغلب مواد غذایی ایرانی عرضه میکنه اما قیمت بعضی اجناسش از سایر فروشگاهها گرونتره.

فروشگاه المیزان که یک فروشگاه عربی و ایرانیست در مرکز شهر و در خیابان مزونوف هست که از نظر کیفیت و کمیت عرضه گوشت و مرغ حلال مناسبه و ما از اونجا خرید میکنیم.

در مرکز شهر قدم به قدم رستوران، کافی شاپ و فست فودهای مختلف دیده میشه که بعضیهاشون زنجیره ایی هستند و خدماتی مانند اینترنت وایرلس رایگان میدهند مانند tim horton,double pizza, second cup, mc donlad و چندین جای دیگه.

رستورانهای ایرانی که شنیدم خوبه خراسان کباب، رستوران تهران، کافه عمو جمال، کباب سرا و رستورانهای عربی که غذاهای باب طبع ما ایرانیها میدهند الطیب، شتو کباب میشه نام برد.

خطوط مترو شامل رنگهای سبز، نارنجی، آبی و زرد هست که خطوط سبز و نارنجی مناطق زیادی و پوشش میدهند. خیابان سنت لورانت خیابان اصلی است که مونترال و به شرق و غرب تقسیم میکنه. هر چقدر به سمت غرب بریم محله ها بهتر و مورد سلیقه ایرانیهاست. محله هایی مثل ان دی جی، وست مونت، کوت سنت لوک، کوت دونژ، شربروک غرب

خیابان شربروک یکی از طولانیترین خیابونهای مونترال هست که شرقی و غربی داره.

خیابان سنت کترین و مزونوف هم به موازات شربروک هست که بیشتر ساختمانهای بزرگ، دانشگاهها و ادارات در این خیابانها هستند و مرکز شهر شامل این خیابانها میشه. فستیوالهایی مثل موزیک فرانسه و جاز در این خیابانها اجرا میشه.

مونترال قدیم منطقه توریستی و نزدیک رودخانه هست که اغلب هتلها و موزه ها و جاهای دیدنی در این منطقه هست و شنیدم که مراسم سال نو در اینجا برگزار میشه.

متروی مونترال 40 ساله هست و قطارهای آن قدیمی است اما تمیز نگهداری شده. بعضی ایستگاههای مترو کهنه و قدیمی و دلگیر هستند ولی بعضی ایستگاههای دیگه بازسازی شده و شیکتر و تابلوهای تبلیغاتی خوبی دارند. گدا در متروها دیده میشه. در بعضی از ایستگاههای افرادی مشغول نواختن آلات موسیقی هستند و اگر کسی دوست داشته باشه کمک پولی میکنه. برای تردد با مترو کارتهای خاصی هست به نام opus. که قابل شارژ هست. تعرفه های روزانه، هفتگی، ماهانه، تعداد دفعات تردد و ... با هم فرق میکنند. برای کسانیکه تازه وارد مونترال میشوند اگر اواسط ماه یا اواخر ماه هستند بهتره از تعرفه هفتگی استفاده کنند چون تعرفه ماهانه شامل اول تا آخر ماه میباشد. یعنی بهتره اول هر ماه شارژ بشه مثل الان که اول جولای هست. هر ماه برای هر کارت 72 دلار بدون تکس هست. هر نفر یک کارت دارد. دانشجوها از تخفیف برخوردارند. افراد بالای 65 سال مقیم کانادا نیز تخفیف دارند. از همین کارتها میتوان در اتوبوسها هم استفاده کرد. خوبیه این کارتها اینه که به ازای هر تردد مبلغی از کارت مثل کارتهای مترو یا اتوبوس تهران کم نمیشه. یعنی میتوان با همان مبلغ 72 دلار ماهانه در طول ماه 1000 بار یا 10000 بار یا بیشتر یا کمتر با مترو و اتوبوس تردد کرد. 

یکی از خوبیهای مونترال اینه که موتور مثل تهران در خیابون دیده نمیشه و موتورهایی هم که هستند مدل بالا بوده و خیلی کم دیده میشند. پیک موتوری اینجا نیست. سر 4 راهها عین 4 راههای تهران نیست که انگار اول پیست مسابقه هستند و 1000 تا موتور جلوی ماشینها دیده بشه. عابرین هم فقط در تقاطعها یا 4 راهها از خیابون عبور میکنند و اونهم زمانیکه چراغشون سبز باشه. پلیس اینجا عابرین متخلف و جریمه میکنه. سرعت تردد ماشینها در هر خیابان مشخصه و هر جا که خالی باشه نمیشه ماشین پارک کرد. بایستی به تابلوهای مکانهایی که میشه ماشینو پارک کرد دقت کرد وگرنه ممکنه 50 دلار جریمه شد.

اینجا انواع و اقسام سگها رو میشه همراه مردم دید یا تو بغلشون یا تو ماشینشون یا پیاده همراهشون. خیلی از سگها منو یاد سگهایی که تو کارتونها میدیم میندازه. مثل سگ آقای پتیبل، بن و سباستین، دم باریک و ... بعضی از اپارتمانها ورود حیوان ممنوع هست. داخل مترو حیوان بردن ممنوع هست مگر با مجوز.  تا حالا ندیدم سگی به کسی پارس کنه یا مزاحم بشه حتی سگهایی که خیلی بزرگ و وحشتناک هستند.

در بعضی از اتوبانهای داخل شهر ترافیک سنگین وجود داره که آدم و یاد بزرگراه همت یا مدرس میندازه اما نه اونقدر بی نظم و ترتیب. همه اتوبانها شماره و تابلوهای ورودی و خروجی دارند و اگر یکجا اشتباهی رد بشید کلی بایستی دور بزنید تا اشتباه و جبران کنید. کسانیکه آدرس مناطق و باد نیستند از GPS استفاده میکنند.

ایستگاه قطارهای برون شهری داخل بعضی از ایستگاههای مترو قرار داره. مناطق بیرون شهر که بیشتر به گوش میخورد Laval و وست آیلند هست. خیلی از ایرانیها در وست آیلند زندگی میکنند چون خیلی شیک و باصفا هست. کسانیکه سالیان زیادی در مونترال هستند و ماشین هم دارند در این منطقه زندگی میکنند.

خب فکر کنم زیاد پر چونگی کردم اگر باز چیزی دیدم و به ذهنم رسید در پست بعدی مینویسم.

کارهای اولیه در بدو ورود به مونترال (قسمت دوم)

با سلام به دوستان عزیز. چه زود یکماه از اومدنمون به مونترال گذشت. به همین سادگی روزها میگذره که امیدوارم روزهای خوبی در انتظارمون باشه  چون ما به امید آینده سرنوشت زندگیمونو عوض کردیم.

در مورد افتتاح حساب بانکی گفتم که لازمه اینجا پیشنهاد یکی از دوستانمو بدم که گفت در بانک BMO هم حساب باز کنید همه مواری که بانک RBC ارائه میده و برای یکسال میده علاوه بر اینکه اعتبار ویزا کارت 1500 دلار هست و هم اینکه در زمانی که میخواهیم تسهیلات مثل وام بگیریم راحتتر انجام میشه. این و هم بگم که هر چقدر با کارتهای اعتباری کار کنیم و سر موقع تسویه حساب کنیم خوش حساب مبشیم و از تسهیلات وام بخوبی برخوردار میشیم و شنیدم که زمانی که پاسپورت کانادایی میخواهند بدهند سابقه اعتباریمون هم بررسی میشه.

یک چیز دیگه در مورد بانک RBC  که ما حساب باز کردیم بگم که فکر کنم بقیه بانکها هم همینطور باشه. بایستی بگیم که ویزا کارت میخواهیم و کاراشو همون موقع بکنن وگرنه فقط حساب باز میکنند. هم اینکه بگیم که هم حساب saving میخواهیم هم cheking. البته بستگی به مسئولی که در این موارد صحبت میکنید داره که خودش پیشنهاد این چیزها رو بده. دیگه اینکه یک کارت موقت دبیتت بدون نام میدن که فقط شماره کارت روش بصورت دستی نوشته شده تا اینکه اصل کارتها تا 10 روز براتون پست بشه. ویزا کارتها دیرتر میرسه. جالب اینکه اول فیزیک ویزا کارتها میرسه و چند روز بعد رمز ویزا کارت. اولین کار هم برای کارتهای دبیت و ویزا اینه که رمزشو از طریق خودپرداز عوض کنید. اگر کسی بخواد حسابشو از طریق اینترنت چک کنه و تراکنشی انجام بده بایستی بگه تا اکانت اینترنت ebanking هم بهش بدهند. فکر کنم در مورد بانک بیشتر چیزها رو گفته باشم اگر چیز دیگه ای یادم افتاد مینویسم.

یکی از کارهایی که انجام دادیم پر کردن فرمهای شرکت در کلاسهای تمام وقت فرانسه بود که میبایستی پست میکردیم. برای بعضی از بچه ها همانروز مصاحبه آفیسر زحمتشو کشیده بود و کمک کرده بود و خودش فرمها رو گرفته بود و نیازی به پست کردن نبوده اما آفیسر ما فکر کنم حال و حوصله نداشت و اینکار و نکرد که بعدش که ما فهمیدیم به اداره ای که دوستمون فرمشو آفیسرش پر کرده بود رفتیم و کارمون انجام شد. مدارکی که همیشه لازمه همراهتون باشه فرمهای لندینگ، فرمهای CSQ که بعضی مواقع لازم میشه و شماره SIN هست. بعد از 20 روز هم نامه دعوت به جلسه تعیین سطح اومد داخل صندوق پستیمون. دیروز هم رفتیم تعیین سطح که اگر مشکل کمبود جا نباشه از 17 اگوست کلاسها شروع میشه. محل کلاسها هم بصورت نامه به خانه ارسال میشه. اما ساعت کلاسها رو کسی که تعیین سطح میکنه میپرسه که صبح باشه یا عصر. این و شنیدیم که محل کلاسها با توجه به آدرس محل زندگی تعیین میشه.

یکسری فرم کمک هزینه هست که هم به مجردها میدن هم به متاهلها و بچه دارها. که مقدار حقوق دریافتی کل سال پیش در ایران و توش مینویسید. حالا چقدر پول میدهند و نمیدونم. ؟؟!!! کساییکه بچه دارند عین ما 2تا فرم و بایستی پرکنند و به آدرس مربوطه پست کنند برای کمک هزینه بچه. ما هم رفتیم یکی از مراکز مهاجرین و با کمک آنها فرمها رو پر کردیم و خودمون پست کردیم. بعضی از اداره های مهاجرین مشاورین ایرانی دارند که در این زمینه کمک میکنند به ما که نگفتند روز مصاحبه اما به بعضیها گفته بودند که مشاورین ایرانی در کدام مراکز هستند که میتونند برای اجاره خانه ، افتتاح حساب، پیدا کردن کار و چگونگی ادامه تحصیل و سایر امور مهاجرتی کمک کنند.

برای انجام کارهای اولیه برای کسانیکه ماشین ندارند تمام کارها براساس مترو و اتوبوس انجام میشه. یک نقشه مسیر مترو دست همه هست. آدرسها همه مراکز ، ادارات، فروشگاهها و ... براساس نزدیکی به کدام ایستگاه مترو و تردد با کدام خط اتوبوس اعلام میشه. مثلا وقتی آدرس یک اداره و در اینترنت یا روزنامه میبینید آخرش نوشته ایستگاه مترو فلانجا و اگر نیاز به اتوبوس هم باشه شماره خط اتوبوس و مینویسند. برای همین دسترسی به اینترنت و سایت google map خیلی نیاز میشه. چون از روی آدرسی که ندونیم با چه مترو یا اتوبوسی میشه رفت براحتی میشه فهمید. مبدا و مقصد که وارد میکنیم مدت زمانی که طول میکشه و از چه مسیرهایی میشه رفت و مینویسه. براساس زمان ورود و خروج مترو و اتوبوسها به ایستگاهها. تمام مترو و اتوبوسها جدول زمانبندی دارند که میشه براساس اون انجام کارهامون و تنظیم کرد. فاصله زمانی ورود و خروج مترو و اتوبوس به ایستگاهها در ساعات اداری کوتاه و هر چه به اخر شب نزدیک میشیم این فاصله بیشتر میشه. برای همین کسانیکه از ایستگاههای مترو دور هستند شبها بایستی با جدول زمانبندی اتوبوسها رو بدونند وگرنه ممکنه نیم ساعت معطل اتوبوس بشند که در فصل سرما خیلی مشکله. دیگه اینکه بعضی مناطق پرتردد و اصلی تعداد اتوبوس بیشتری در اون مسیر تردد میکنند با فاصله زمانی کم ولی مسیرهای فرعی اتوبوسهای کمتری دارند.

خب برای پست بعدی یادم باشه در مورد اجاره خانه و محله های مناسبی که شنیدم خوبه بنویسم.